Jan Maarten Heideman winnaar Unox-Cup; Arnold Stam wint finale
Jan Maarten Heideman heeft zoals verwacht de
Unox-Cup mee naar huis kunnen nemen. In de laatste wedstrijd in
Alkmaar kwam zijn leidende positie niet meer in gevaar. Peter de
Vries werd tweede en Henk Angenent derde. Arnold Stam won de
dagprijs.
De marathon in Alkmaar kende weinig hoogtepunten. Vrijwel
iedereen had zich blijkbaar neergelegd bij de suprematie van Jan
Maarten Heideman, zodat er zelden serieuze ontsnappingspogingen
waren. Na ongeveer 60 van de 150 rondes waren het Peter de Vries,
Jeroen de Vries, Arjan Schreuder en Jan Maarten Heideman zelf die
tot een halve ronde voorsprong wisten te komen. Toen met de name
de Frisia-ploeg ging rijden werden zij weer ingerekend door het
peloton. Twintig rondes later lukte het een drietal rijders wel
om weg te blijven en een ronde voorsprong te nemen: Jan Eise
Kromkamp, Arnold Stam en eerstejaars Jan van Oosterom.
In de finale reden Erik Hulzebosch,
Lammert Huitema en Eric Jan Hagedoorn nog een 150 meter voor het
peloton uit en werden zo respectievelijk vierde, vijfde en zesde.
Jan Maarten Heideman won de sprint van het peloton en werd
zevende, voor Peter de Vries (8e) en Henk Angenent (9e). Bij het
afsprinten van het peloton was het Arnold Stam die aan de
aandacht van Kromkamp en Van Oosterom wist te ontsnappen en
solerend als eerste de finish bereikte. Kromkamp won de sprint om
de tweede plaats en Van Oosterom werd verdienstelijk derde.
Hiermee veroverde hij tevens de eindoverwinning in het klassement
voor 1e/2e-jaars.
Henk Angenent won het klassement voor de meest strijdlustige
rijder, terwijl Rob van Meggelen over het gehele seizoen de
meeste uitlooprondes liet noteren en zo de Nuon-prijs won.
Dagzege en Unox-Cup voor Gretha Smit
Gretha Smit is er toch nog in geslaagd
om Sandra de Ronde af te houden van de eindoverwinning van de
Unox-Cup. In de slotwedstrijd, waarin extra punten te verdienen
waren, overbrugde ze de marge van 19 punten, mede door als enige
een ronde voorsprong te nemen.
De wedstrijd bij de vrouwen was boeiend. In een strijd tegen de
weers-elementen werd gestreden van vrouw tot vrouw. Met name
Petra de Boer, Sandra de Ronde, Janny Zonderland en Gretha Smit
leverden volop strijd en reden vaak ofwel gezamelijk ofwel alleen
voor het peloton uit. Uiteindelijk was het Gretha Smit die de
sterkste was en als enige solerend een ronde voorsprong pakte.
Petra de Boer kwam niet verder dan een halve ronde en moest zich
weer terug laten zakken in het peloton. De eindsprint hiervan
werd gewonnen door Danielle Bekkering (2e) voor Jolanda van
Goozen (3e).
Door de ronde voorsprong en de overwinning pakte Gretha Smit 35.1
punten. Sandra de Ronde kwam uiteindelijk niet verder dan een
zesde plaats en behaalde hierdoor 15 punten. In het
eindklassement werd ze nog wel tweede. Petra de Boer legde beslag
op de derde plaats.
Bij de Heren B bevestigde Andres Landman zijn superieure status door zijn veertiende overwinning te behalen. Hierdoor won hij het eindklassement met ruim 100 punten voorsprong op de nummer twee, Lars Hoogenboom. Derde werd Nico van Vleeren.
De dagzege bij de veteranen ging naar Jannes Kadijk. Het eindklassement werd gewonnen door Piet de Boer, voor Rein Jonker (2e) en Piet Lagerweij (3e). Lagerwij won wel vier van de acht wedstrijden.
Uitslagen: Heren A, Dames, Heren B en Veteranen
Eindklassementen: Heren A, Dames en Heren B en Veteranen
Jan Zwanenburg (19-02-00)
Jan Maarten Heideman verovert ook Unox-Cup
Zijn eerste KNSB-cup beschouwde
Jan Maarten Heideman als de voorlopige kroon op zijn werk. De
fysiotherapeut uit Oldebroek was de enige die hem verdiende. De
prestatielijst van 'Heidi' was dit seizoen indrukwekkend. Hij won
negen van de twintig competitiewedstrijden.
Emoties laten zich bij Heideman moeilijk zien, maar de ontlading
die zich na de finalerace zaterdag in Alkmaar op zijn gezicht
aftekende was veelzeggend. Nog voor de verlengde marathon over
150 ronden was hij een beetje misselijk geweest. Steeds moest hij
denken aan een desastreuze val, waardoor zijn belangrijkste
rivaal Peter de Vries de cup zou winnen. Heideman: ,,Ondanks dat
ik vorige week de cup al min of meer veilig had gesteld, kreeg ik
last van faalangst. Ik had nog slechts drie punten nodig.
Achteraf gezien stelde dat niets voor. Ik finishte op de zevende
plaats, net voor Peter de Vries. Ik ben blij dat de we de
competitie nu achter de rug hebben. Als klassementsleider leef je
constant onder spanning. Ik had dit geen twee weken langer
volgehouden.''
De dagzege in Alkmaar
ging naar Arnold Stam. De superknecht van Peter de Vries
ontsnapte in de finale uit een kopgroep van drie man. Jan Eise
Kromkamp en Jan van Oosterom werden tweede en derde. Het drietal
had een ronde voorsprong op het peloton. De overwinning van Stam
sprak erg tot de verbeelding. Temeer omdat de omstandigheden
slecht waren. Door de harde wind en een stroeve ijsvloer konden
de schaatsers zich niet verschuilen. Het was ieder voor zich en
daar had Stam al het hele seizoen naar uitgekeken. ,,Bijna alle
wedstrijden werden op overdekte ijsbanen in een record tempo
afgewerkt. Dat is niks voor mij. Ik moet weerstand voelen. Ja,
dan kun je pas ontsnappen uit het peloton.''
Door de steriele marathons die bijna altijd op een massasprint
uitliepen, ging het plezier om te schaatsen er bij Stam vanaf.
,,Het tempo lag voor mij te hoog. Ik had op het snelle ijs moeite
om goed door de bochten te komen. Ik heb zelfs overwogen om met
schaatsen te stoppen. Ik reed alsof ik een luier om had. Dat
voelt niet goed. Gelukkig heb ik op de valreep van dit seizoen
toch nog een overwinning behaald. Dit is een stimulans om nog een
seizoen door te gaan.'' Stam, die in 1995 de KNSB-cup won en de
Nederlandse titel op kunstijs veroverde, heeft veel ontzag voor
Jan Maarten Heideman. ,,Die jongen gaat het marathonschaatsen de
komende jaren helemaal naar zijn hand zetten. Hij is lenig als
een turner, heeft een sublieme techniek, rijdt tactisch erg sterk
en beschikt over een ijzersterk eindschot. Een completere
marathonrijder heb ik nog nooit gezien.''
Het peloton ging dit seizoen helemaal gebukt onder het bewind van Heideman. Hij boekte vijftien zeges en twee klassementsoverwinningen: de zesdaagse en de KNSB-cup. Daarnaast veroverde de grootvorst twee nationale titels (kunst- en natuurijs). Maar van een gevoel van macht wilde de 26-jarige lachebek niet weten. Hij bleef bescheiden. ,,Ik voel me geen koning.'' Hongerig naar meer heeft hij wel. ,,Mijn toekomst staat in het teken van de jacht. Dit seizoen heb ik het record van Emiel Hopman geėvenaard. 'De Hulk' won in 1984 vijftien wedstrijden. Volgend jaar hoop ik hetzelfde aantal opnieuw te behalen. Op de lange termijn moet ik dan ook Richard van Kempen op de eeuwige ranglijst kunnen passeren. Hij heeft 47 overwinningen op kunstijs achter zijn naam, ik heb er nu 24. Voor de rest wil ik zoveel mogelijk titels veroveren. Het liefste zou ik ook nog een 200 kilometer wedstrijd winnen. Daarin was ik nog nooit succesvol. Hopelijk gaat mijn wens komende zaterdag in vervulling. Als deelnemer van de alternatieve Elfstedentocht in Finland.''
Unox-Cup op valreep voor Smit
De overwinning van
Gretha Smit in de strijd om de KNSB-cup marathonschaatsen mocht
gerust als een regelrechte verrassing worden gezien. Uit vrijwel
kansloze positie wist de rijdster uit Rouveen zaterdag in Alkmaar
toch nog de buit voor de neus van Sandra de Ronde weg te kapen.
In de slotrace ging Smit ouderwets te keer. In storm en regen
wees ze eerst een kopgroep van vijf vrouwen terecht om vervolgens
solo het peloton te ringeloren. Dat leverde haar juist genoeg
bonuspunten op om De Ronde in het klassement te passeren. Smit
was zich bij de huldiging aanvankelijk niet bewust van het feit
dat ze de trofee alsnog had ingepalmd. Na de ceremonie voor de
dagwinst werd ze weer teruggeroepen. ,,Ik wist niet wat ik hoorde
toen ik als winnares werd uitgeroepen'', zei ze. ,,Ik had me al
lang bij de tweede plaats neergelegd. Ik dacht dat het onmogelijk
was om De Ronde nog in te halen.''
Een week eerder was Smit in Groningen nog gevallen. Ze was daar
nog kwaad over. ,,Ik werd daar door iemand onderuit gereden. Ik
zeg niet door wie, maar ik ben er goed kapot van geweest. Het was
een misselijke streek. Gelukkig is het toch nog goed gekomen met
de winst van de Cup. Ik noem dat een regelrecht wonder.''
ANP (20-02-00)