Amsterdamsche IJsclub Bokaal - Amsterdam - 30 november 2002

Uitslagen en klassementen: Dames - Heren A - Heren B


Cedric Michaud

Zeges voor Michaud en Hulzebosch-Smit

Flarden mist hingen over de Jaap Eden-baan in Amsterdam. Op een van de weinig onoverdekte banen in Nederland is het rijden op kunstijs nog een echte buiten-bezigheid. Maar het was prima schaatsweer zaterdagavond. Dat ondervonden ook de "gastrijders" van de langebaan die onder de indruk van de prestaties van marathonrijders op hun discipline nu de omgekeerde weg bewandelden. Bij de dames was ondanks eerdere toezeggingen van o.a. De Loor en Thomas alleen Marja Vis van de partij. Maar Mark Tuitert, Bob de Jong en André Vreugdenhil lieten niet verstek gaan en hielden zich voor de ogen van het in ruime mate toegestroomde publiek goed staande.

Er werd weer volop aangevallen in de wedstrijd in Amsterdam. Diverse rijders probeerden weg te komen maar veel succes leverde dit vooralsnog niet op. De aanvallen werden meestal snel tenietgedaan door het in rap tempo voortjagende peloton. Na ongeveer 25 rondes leek het wel te gaan lukken. Koen Lankhaar demarreerde uit de groep en kreeg René Ruitenberg, Peter Baars en Jan van Oosterom met zich mee. Langzaam werd een voorsprong van bijna een halve ronde opgebouwd, maar onder leiding van met name Erik Hulzebosch (groene pak) werd het viertal uiteindelijk toch weer achterhaald.

Na 40 rondes was het wel raak. Cedric Michaud, Joost Juffermans, Miel Rozendaal, Kurt Wubben en Lammert Huitema bouwden goed samenwerkend langzaam een steeds groter wordende voorsprong op. Met name de DSB-ploeg moest hierop het antwoord schuldig blijven, waardoor de aanval van Michaud op het oranje leiderspak van Jan Maarten Heideman een succes werd. Met nog 45 rondes te gaan was de missie hiervoor volbracht en hadden de vijf rijders het peloton achterhaald.


Angenent wederom aanvallend

Meteen hierop waren het Henk Angenent en Jeroen de Vries die hun strijdlust in deze wedstrijd beloond zagen. Doordat het peloton nauwelijks reageerde op hun ontsnapping duurde het slechts enkele ronden totdat ook zij het peloton op een ronde achterstand hadden gezet. Ook Peter de Vries, Ard Alderts en Jan Eise Kromkamp deden nog een verwoede poging om ook een uitloopronde bij te kunnen laten schrijven, maar ze kwamen net wat krachten te kort om dit te realiseren.

Jan Maarten Heideman won vervolgens de afspurt van het peloton, gevolgd door KC Boutiette en Peter de Vries. De finale werd ingezet door Miel Rozendaal. Solo reed hij weg uit de kopgroep van zeven rijders. Het was echter Michaud met in zijn kielzog Angenent die hem terughaalde. Michaud was vervolgens Jeroen de Vries (2e) en Henk Angenent (3e) de baas in de eindsprint. Het oranje pak kwam derhalve ook in bezit van Michaud, het groene sprintpak bleef bij Erik Hulzebosch en Roel van Hest behield als beste jongere het witte pak.

Van de langebaanrijders haalde alleen Bob de Jong het einde van de race. Hij dwong respect af door ondanks een achterstand door twee valpartijen op karakter de wedstrijd uit te rijden. KNSB topsport-coördinator Ab Krook, die zich regelmatig bij de marathons laat zien, sprak van een mooie interactie tussen langebaan en marathon: "De marathonrijders hebben de langebaanrijders wakker geschud en hun sport goed verkocht. Henk Angenent en Gretha en Jenita Smit hebben laten zien dat het huidige marathonschaatsen op een hoog niveau staat. Het tempo in de marathons ligt inmiddels zo hoog dat de marathonrijders wat dat betreft geen achterstand hebben. Voeg daar hun duurvermogen aan toe en je kunt de resultaten van Smit en Angenent verklaren. Andersom worden marathons voor langebaanrijders daardoor als training ook erg interessant. Ze zouden het daarom ook meer moeten doen. Als je ziet dat iemand als Tuitert vroegtijdig af moet haken dan zegt dat genoeg. Ik denk dat het goed voor de schaatssport is, voor zowel marathon als langebaan, dat er op deze wijze meer sportieve concurrentie ontstaat."


Jolanda Langeland: beste jongere

Bij de dames keerde Jenita Hulzebosch na enige weken afwezigheid weer terug in het peloton. Ze liet zich regelmatig zien en was ook een van de rijdsters in de kopgroep van acht vrouwen die halverwege de wedstrijd ontstond. De groep nam ongeveer driekwart ronde voorsprong, maar met name Hulzebosch koos ervoor om het daarbij te laten om te voorkomen dat DSB-ploeggenote Daniëlle Bekkering als leidster van klassement vijf extra punten ingelopen zou worden door de overige rijdsters uit de kopgroep. Hulzebosch won daarna vrij gemakkelijk de eindsprint, voor Sandra de Ronde en Yasmin van Benthem. Bekkering werd tweede in de spurt van het peloton en behield daarmee het oranje leiderspak. Ook behield ze de leiding in het sprintklassement, maar hier mag Lieke Splinter als nummer twee in rond blijven rijden. Het witte pak bleef bij Jolanda Langeland.

© marathonschaatsen.nl, 30-11-02


www.MARATHONSCHAATSEN.nl