Wedstrijdverslag; 13-02-99; Alkmaar (Uitslag)
Arnold Stam wint in Alkmaar 15e cupwedstrijd
De ijle berglucht heeft Arnold Stam goed gedaan. Na het Open Nederlands kampioenschap en de alternatieve Elfstedentocht op de Oostenrijke Weissensee werd de KNSB-competitie zaterdag in Alkmaar voortgezet. Net als vorig jaar won Stam na het uitstapje in Oostenrijk de eerste marathon op kunstijs. Henk Angenent blijft na vijftien wedstrijden leider in het klassement van de KNSB-Cup. Met 231 pnt gaat hij Rob van Meggelen (226) en Jan-Maarten Heideman (214,3) voor.
Door de krachtsinspanning die zelfs voor
marathonbegrippen uniek was, trok Stam de overwinning naar zich
toe. Op het supersnelle ijs ontsnapte de Brabander in de finale
uit een kopgroep van acht man en soleerde naar de finish. Zijn
achtervolgers, van wie ploeggenoot Peter de Vries en Ard Alderts
respectievelijk tweede en derde werden, maakten na afloop een
diepe kniebuiging voor Stam. Temeer omdat hij tijdens de hele
wedstrijd constant de aanval had gekozen.
Soms schaatst Stam, in zijn eigen woorden, ,,als een kip zonder
kop in de rondte.'' Vaak smijt hij met zijn krachten en is dan in
de finale opgebrand. Zoals vorige week tijdens de alternatieve
Elfstedentocht. Gelijk na het startschot ging hij samen met drie
rijders op avontuur. Pas na 125 kilometer werden Stam en zijn
medevluchters achterhaald.
,,Achteraf was het dom wat ik deed. Maar ik geloofde op dat
moment dat we weg zouden blijven. We hadden meer dan vijf minuten
voorsprong. Ik vertrouwde ook op de weerberichten. Er zou een
dooiaanval komen. Maar die kwam niet. Was het ijs wel zacht
geworden, dan hadden we het wel gered en was ik een genie
geweest.''
In Alkmaar liet hij zien een begaafd tacticus te zien. Hij
forceerde de eerste ontsnapping, maar kreeg geen ruimte. Toen
vervolgens een vluchtgroep met zes schaatsers, onder wie
Pieterse, Alderts en Peter de Vries wel snel een fors gat
sloegen, hield niemand meer rekening met Stam. Dat bleek verkeerd
gedacht. Het krachtenreservoir van Stam was nog lang niet
uitgeput. Hij staalde zijn spieren en zette samen met Kleine de
achtervolging in. Het tweetal meldde zich in de kopgroep. De acht
vluchters werkten goed samen en na dertig ronden pakten ze een
voorsprong van vierhonderd meter op het peloton.
Na de uitloopronde van het achttal waren er nog ontsnappingen van
Borst, Rozendaal en Heideman. Maar de koplopers counterden elke
aanval, zodat zij onderling moesten uitmaken wie de winnaar zou
worden. Toen Heideman de massasprint won, was het ook duidelijk
dat Stam de wedstrijd zou winnen. Heel gewiekst sprintte hij met
het peloton mee. Zijn medevluchters moesten het antwoord schuldig
blijven. Zij konden hem in de resterende vijf ronden niet meer
achterhalen.
,,Het was mijn enige kans om zo de wedstrijd te winnen. Een knap
eindschot heb ik niet in de benen. Ik zou in de kopgroep laatste
geworden zijn. Vandaag was ik in vorm. Ik had lekkere soepele
spieren en kon op het mooie ijs lange klappen maken. De vorm heb
ik op de Weissensee opgedaan. Op natuurijs begin ik altijd goed
te rijden. Dat zit in me'', aldus Stam, die eerder dit seizoen in
Heerenveen een marathon won.
Peter de Vries veroverde met zijn tweede plaats de Energie Noord West Trofee, een klassement over vier wedstrijden in Noord-Holland.
Bron: ANP (13-02-99)