Wedstrijdverslag; 09-01-99; Amsterdam (Uitslag)
René Ruitenberg wint 12e Unox-Cup wedstrijd in Amsterdam
Henk Angenent verliest zoals hij wint: knokkend.
Acht weken was de Elfstedenwinnaar lijstaanvoerder van de
KNSB-competitie. Maar sinds zaterdag staat de beroemdste
spruitjeskweker van Nederland in de schaduw van het succes. René
Ruitenberg volgde hem na de twaalfde marathon op als de nieuwe
leider.
Ruitenberg pleegde de machtsgreep in Amsterdam door de
massasprint te winnen. Miel Rozendaal en Erik Hulzebosch werden
respectievelijk tweede en derde. De strijdlustige Angenent
finishte als negende.
De trotste nieuwe aanvoerder van de ranglijst voelde zich op de
Jaap Edenbaan eindelijk weer de oude. Net voor de Kerst werd
Ruitenberg geveld door griep. Ruim een week later was hij
hersteld, maar een hoofdprijs op het nationale kampioenschap in
Deventer (2 januari) zat er niet voor hem in. Een dertiende
plaats was het resultaat. ,,Ik schaatste als een veteraan. Ik
kwam toen zeer veel kracht tekort.''
Ruitenberg begon te twijfelen of hij de draad niet te vroeg had
opgepakt. De trainingen werkte hij vervolgens rustig af. Hij ging
niet meer tot het uiterste. Donderdag kwam de bevrijding. ,,Ik
voelde tijdens de training in Deventer dat de vorm er weer was.''
In Amsterdam kwam de bevestiging. Ruitenberg begaf zich constant
in de voorste linies. Maar tot een ontsnapping kwam het voor hem
niet. Ruitenberg was niet de enige. Het peloton bleef bijna de
hele race bijeen, zodat de drieduizend toeschouwers zich met
uitzondering van de finale niet bijster vermaakten.
Het vlakke verloop van de wedstrijd over honderd ronden werd
veroorzaakt door de optimale omstandigheden. Er stond geen wind
en de ijskwaliteit was in de vrieskou perfect. Iedereen kon op
techniek rijden. Van weerstand hadden de schaatsers geen last.
Het tempo lag derhalve te hoog voor ontsnappingen. Desondanks
waren er wel verliezers. Klassementstoppers als De Ronde, Van
Meggelen en Heideman kwamen ten val. Ruitenberg had daar wel een
verklaring voor. ,,Die jongens konden door de hoge snelheid de
bochten niet houden. Ze hadden vermoeide benen. Vandaag bleven de
sterksten over.''
In de finale was het in het peloton dringen geblazen. De speaker
kreeg zelfs van de scheidsrechter opdracht om 'handjes thuis' in
de microfoon te roepen. De duwende en trekkende schaatsers
brachten geheel volgens de regels de kopmannen in stelling voor
de eindsprint. De ploeg van Netwerk VSP nam het voortouw. Baars
lag vijf ronden voor het eind op kop. Een omloop voor de finish
zat ploeggenoot Angenent bij hem in het zog. De Elfstedenwinnaar
ging als eerste de laatste bocht in, maar viel op het rechte stuk
naar de eindstreep stil. Ruitenberg was op de laatste honderd
meter de snelste. Hij bleef Rozendaal een schaatslengte voor.
Ruitenberg boekte in Amsterdam zijn derde seizoenzege. Erik
Hulzebosch eindigde als derde. Dat was opvallend. De clown van
het peloton had in zijn carriére nog nooit na een
kunstijsmarathon op het podium gestaan.
Bron: ANP (09-01-99)