Wedstrijdverslag; 05-12-98; Groningen (Uitslag: Heren A en Dames)
Jan Maarten Heideman verrast KC Boutiette
Met gebalde vuisten en onder het slaken van een
rauwe oerkreet die je niet van 'Heidi' zou verwachten, gleed
Jan-Maarten Heideman zaterdag in Groningen als winnaar van de
tiende KNSB-marathon over de eindstreep. Eindelijk was er een
last van zijn schouders gevallen. In de massasprint versloeg hij
KC Boutiette, de Amerikaan die dit seizoen al zes overwinningen
behaalde.
Boutiette verliest zoals hij wint, knokkend. Maar het was niet
genoeg. Een meter bedroeg het verschil met Heideman. ,,Een tweede
plaats telt voor mij niet. Maar je kunt ook niet altijd winnen.
Verder geen commentaar'', bromde Boutiette. Kwaad op zichzelf?
Zijn ploeggenoot Erik Hulzebosch wist het antwoord. ,,Hij kan
bijna geen journalist meer zien. De laatste weken had hij elke
dag een interview. Hij kwam niet eens aan trainen toe. Ik heb hem
geadviseerd om het contact met de pers te halveren. Hij moet tot
rust komen.''
Het peloton slaakte een zucht van verlichting dat Boutiette, zijn
gezicht was als Zwarte Piet geschminkt, niet opnieuw won. De
marathonrijders begonnen over zijn economische rijstijl te
morren. De Amerikaan rijdt nooit op kop en bemoeit zich alleen
maar met de eindsprint. Dat leverde hem zes hoofdprijzen in negen
marathons op. Twee keer gooide hij de remmen wel los en haalde in
die beide races de finish niet. Verder liet de Amerikaan een
wedstrijd schieten vanwege World Cup verplichtingen in Hamar.
In de overdekte Groninger ijshal Kardinge toonden de
marathonschaatsers veel strijdlust. Vooral Stam, Kleine, Poelstra
en Elfstedenwinnaar Henk Angenent lieten hun avontuurlijke
neigingen dikwijls de vrije loop. Maar het tempo van het peloton
lag te hoog voor langdurige ontsnappingen. Na 25 van de veertig
af te leggen kilometers reed een groep van veertien man weg.
Behalve Ruud Borst was er niemand in de kopgroep die hoog in het
klassement stond. Derhalve leek de vluchtpoging kans van slagen
te hebben. Toen lijstaanvoerder Angenent naar de vluchters
soleerde, volgde de reactie en neutralisatie van het peloton.
Tijdens de massasprint was het dringen geblazen. Hulzebosch nam
twee ronden voor het einde teamgenoot Boutiette op sleeptouw.
Heideman lag in derde positie. Zonder hulp van ploeggenoten
klaarde hij de klus. In de laatste bocht stak Heideman Boutiette
aan de binnenkant voorbij. Op het rechte stuk naar de finish liep
hij een meter op zijn kwelgeest uit.
Heideman, in het peloton zeer gewaardeerd vanwege een tong die
minstens even rap is als zijn benen, raakte maar niet uitgepraat
na zijn tweede competitiezege. ,,De mooiste overwinning uit mijn
carrière. Ja, nog mooier dan mijn Nederlandse titel op
natuurijs. Ik wist dat ik hem kon verslaan. In Eindhoven en Den
Haag finishte ik net achter hem.''
,,Ik maakte toen een paar misslagen en had goed de ziekte in.
Vooral omdat iedereen zei dat Boutiette onverslaanbaar was. Ik
wist al die tijd wel beter. Gelukkig heb ik nu een einde aan de
zegereeks van Boutiette gemaakt. Ik noem dit een bevrijding. Nee,
Boutiette is niet de beste schaatser. Mannen als Angenent, Stam,
Kleine en Kramer zijn veel sterker. Boutiette staat model voor de
moderne marathonschaatser. Hij beschikt over een ijzersterke
conditie, maar stemt de wedstrijd helemaal op de sprint af. Dat
is zijn tactiek en daar kan je niets van zeggen.''
Rob van Meggelen werd derde. Het klassement wordt aangevoerd door
Henk Angenent. Heideman is tweede, Rene Ruitenberg bezet de derde
plaats.
Bij de dames boekte Klasina Seinstra haar vierde seizoenzege. De Friezin hield Gretha Smit en Janny Zonderland achter zich. In het algemeen klassement leidt Seinstra voor Sandra de Ronde en Jolanda Duivenvoorden.
Bron: ANP