Bericht

Carien Kleibeuker verlangt naar marathonzege

Carien Kleibeuker maakte vorig seizoen de overstap van het langebaanschaatsen naar de marathon. Ze valt op door haar aanvallende manier van rijden. ,,Anders is het zo saai.'' Ze bleek zaterdagavond in Alkmaar één van de publiekslievelingen wegens haar kopwerk, haar aanvallende impulsen en haar achternaam. Al in de openingsfase van de elfde wedstrijd om de KNSB Cup versnelde Kleibeuker en maande daarmee het peloton tot een hogere snelheid.

,,Ik moest de benen testen. Gewoon even kijken hoe het gaat. Vandaag had ik trouwens niet zulke goede benen'', zegt de 25-jarige Kleibeuker, die zich daardoor niet liet weerhouden en voortdurend aan kop van het peloton was te vinden. Opvallend, aangezien dit pas het tweede marathonjaar is voor de schaatsster die de overstap van de langebaan naar de marathon maakte.

Kleibeuker valt in haar tweede seizoen op door aanvallend schaatsen. ,,Anders is het ook zo saai. Dan ga je steeds met zijn allen op de eindstreep af. Bovendien ben ik niet zo'n held in de eindsprint.'' Ze kon zich daarom vinden in de recent geuite kritiek van Nederlands kampioene Gretha Smit, die van mening is dat haar collega's beter hun best zouden moeten doen om het publiek te vermaken.

Kleibeuker: ,,Ik ben het wel met haar eens, maar ik vind het niet helemaal terecht dat juist zij dat zegt. Dan heeft ze echt de ogen in de achterzak. Er zijn heus meer schaatssters die aanvallen. Maar als je probeert weg te komen rijdt Gretha het gat dicht in plaats van dat ze mee springt. Ze heeft wel gelijk dat bij de dames veel minder volgens een ploegentactiek wordt geschaatst dan bij de heren. Alleen bij ons, Frisia en DSB wordt onderling echt samengewerkt.'' In Utrecht won Smit op tweede kerstdag het Nederlands kampioenschap bij de vrouwen, nog geen week nadat ze als tweede was geeindigd bij de NK allround, op de langebaan.

Alle demarrages ten spijt liep ook de marathon in Alkmaar zaterdagavond uit op een sprint. Kleibeuker viste achter het net en werd vierde. Jolanda Langeland, haar ploeggenote bij Nicolai Lourens , Tabak, bemachtigde wel een podiumplaats. Ze werd derde. Kleibeuker: ,,Dat is best jammer. Ik doe gewoon tien keer zo veel en dan wint een sprintster. Marathonschaatsen heeft toch een tactisch aspect. Het is niet zoals op de langebaan dat altijd degene wint die het hardste kan schaatsen. Ik zou graag ook eens een keer winnen.''

Kleibeuker, die in 2000 nog vierde werd op de 5.000 meter bij de wereldkampioenschappen afstanden op de olympische baan van Nagano, beeindigde haar langebaancarriere doordat de druk te groot werd. ,,Ik schaatste eigenlijk altijd voor mijn plezier, naast school en andere dingen. In de kernploeg moest ik plotseling twee keer zo veel trainen. De omschakeling was te groot. Lichamelijk haalde ik het niet, waardoor het ook mentaal niet goed zat. Maar het schaatsen kon ik niet laten. Ik heb naar het gewest gebeld en gevraagd of ik me kon inschrijven voor het marathonschaatsen. Daar wisten ze een ploeg die nog een vierde schaatsster zocht. Ik kon zo komen en met de andere vrouwen klikte het prima.''

Kleibeuker ondervond zowel voor- als nadelen van de overstap naar het marathoncircuit. ,,Op de marathon blijkt dat je meer kunt. Je gaat weg van het peloton, wordt helemaal moe teruggepakt en moet weer achter iemand anders aan die ontsnapt. Het is wel eens jammer dat er zo weinig aandacht is voor het marathonschaatsen, terwijl het net zo goed topsport is. Bij de mannen is het trouwens beter, die krijgen nu echt grote sponsors. In het vrouwenpeloton is het niveauverschil nog te groot om volop in de belangstelling te staan. De sfeer in het marathonschaatsen bevalt me goed. Hier heerst een gemoedelijke entourage.

,,Toch is schaatsen op de langebaan het mooiste. Je gaat van start en degene die het hardste schaatst wint. Ik zou ook graag wat meer schaatstechnische training hebben. Ik moet het absoluut niet van mijn kracht hebben en ga nooit naar een krachthonk. De schaatstechnische aspecten vind ik belangrijker. Ik ben ook op eigen kosten op trainingskamp gegaan in Hamar, ter voorbereiding op de NK afstanden.'' Kleibeuker eindigde bijna twee maanden geleden bij dat kampioenschap als twaalfde op de 3.000 meter, vlak achter Annamarie Thomas, in een veld van achttien deelnemers. Als gevolg daarvan kwalificeerde zij zich niet voor de 5.000 meter, haar favoriete afstand.

Een volledige terugkeer naar de langebaan sluit Kleibeuker niet uit. ,,Soms denk ik dat ik weer terug zou willen. Het is alleen de vraag hoeveel mensen daar nog vertrouwen in hebben. Je hebt natuurlijk wel sponsors nodig. Ik heb nu in elk geval een normale basis. Huisje-boompje-beestje, zeg maar. Ik ben afgestudeerd en werk als fysiotherapeut. Ik doe meer dan alleen schaatsen.''

Bron: NRC Handelsblad (Michiel Dekker)