Schaatsen valt niet mee voor Máxima’s achterneef
De popie-jopie-omroeper spreekt over ‘onze grote vriend uit Argentinië’. Maar de jongen op wie hij doelt, straalt vooral eenzaamheid uit. Hij is de wetten van het marathonpeloton niet machtig en het Nederlands dat zijn collega’s spreken klinkt voor hem als onverstaanbare rijmelarij. Het is de wil om als schaatser te slagen die José Ignacio Fazio op de been houdt. Dus wrijft hij zaterdagavond in de ijshal van Eindhoven zijn handen warm, nadat hij zijn pikzwarte haren onder een gele muts heeft verstopt. Als de ijsmachine zijn laatste ronde heeft afgewerkt, veert de Argentijn op. Hij schuifelt achter zijn collega’s naar de rand van de baan, klikt zijn schaatsbeschermers los en stapt onwennig het kunstijs op.
De twintigjarige Argentijn uit Mar del Plata (Zilveren Zee) is de nieuwste attractie in het marathonschaatsen, dat allang niet meer is voorbehouden aan Hollandse boerenzonen. In Eindhoven scharrelen een Fin, een Koreaan en drie Fransmannen rond, onder wie de volledig ingeburgerde Cedric Michaud.
En dan is daar dus Fazio, die naar Nederland werd gehaald door Aart Koopmans. De initiator van de alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee organiseerde in Argentinië een 200 kilometer lange schaatswedstrijd. Fazio won en kon dankzij gulle geldschieters worden ondergebracht bij de Viks-ploeg. Op dezelfde manier werd de Japanner Kobayashi vorig seizoen een plaats in het peloton geboden bij dezelfde schaatsformatie.
Bij het door parketfabrikant Viks gesponsorde team hebben ze iets met buitenlanders. De achterliggende gedachte is eenvoudig, zegt ploegleider Gerrit Bakker. ‘Je hebt meer reclame van een buitenlander dan van de beste Nederlander.’ Helemaal als die buitenlander een achterneef is van Máxima. De moeder van Fazio is namelijk een volle nicht van de toekomstige koningin van Nederland.
Fazio mag dan genoeg bekijks trekken, schaatsen kan hij volgens zijn ploegleider niet. Bakker: ‘Hij is gewoon aan het skeeleren. Die bochten rijdt hij met één been. Met zijn linkerbeen doet hij niks.’
Gelukkig is de Argentijn zo wijs zijn beperkingen te kennen. Hij acht zich lang niet goed genoeg om mee te kunnen in het A-peloton en zegt ‘heel hard’ aan zijn techniek en bochtenwerk te moeten sleutelen. Wat niet meevalt, want zijn hoofd zit vol vraagtekens over de toekomst.
Fazio ziet de marathon als opstap naar het langebaanschaatsen. Alleen heeft hij geen flauw idee op welke afstanden hij zich uiteindelijk moet richten. De 500 en 1000 meter lijken hem wel wat, omdat hij door zijn geringe lengte en lichte gewicht vliegensvlug kan afzetten. Maar op de 5000 meter kan hij juist zijn tomeloze uithoudingsvermogen kwijt, denkt hij.
Over een aspect is hij vastbesloten. Fazio wil de eerste Zuid-Amerikaan worden die zich kan mengen in de strijd om de schaatsmedailles. De garantie dat hij mag starten in de wereldbekerwedstrijden van Heerenveen, Turijn en Inzell, heeft hij al. Als enige Argentijn is hij automatisch geplaatst. Goed presteren zal hij evenwel op eigen kracht moeten doen.
Iedereen aan wie hij zijn droom bekendmaakt, zal hem uitlachen en hem toevoegen dat hij geen schijn van kans maakt tussen de groten van het kunstijs. Maar Fazio wil van geen wijken weten. Hij is serieus met zijn vak bezig. We moeten niet denken dat we te maken hebben met een losgeslagen hobbyist, beklemtoont hij. ‘Schaatsen is mijn passie.’
Fazio is in eigen land een van de beste skeeleraars. Hij maakte deel uit van de nationale selectie en gaf tot voor kort les aan de leerlingen van de inline-skateschool. Maar toen kreeg de jongen die door zijn lengte en gezicht gelijkenissen vertoont met Maradona, van de rotaryclub de kans in Canada te wonen. In de anderhalf jaar die volgde, raakte hij verslingerd aan de daar bedreven wintersporten.
Het kind uit een sportgezin – vader was surfer, moeder hockeyde, zus hockeyt en golft – bekwaamde zich daar in het shorttrack en ijshockey. En toen werd hij niet veel later naar Nederland gehaald door Koopmans. Fazio’s start in het verre, vreemde land verliep bepaald onwennig, zegt ploegleider Bakker met een grijns. ‘Toen hij hier kwam, had hij nog nooit van klapschaatsen gehoord. Donderdag hebben we die dingen voor hem gekocht, vrijdag reed hij zijn eerste wedstrijd. Na vijftien ronden stond-ie langs de kant.’ In Eindhoven finisht hij als voorlaatste.
De komende maanden woont Fazio in huis bij Johan Zonderland, de trainer van het nieuwe marathontalent Foske Tamar van der Wal. In december vliegt de student electronic engineering voor zijn tentamens terug naar Argentinië. Hij heeft weliswaar permissie gekregen om zijn vijfjarige opleiding te onderbreken, maar mag van de universiteitsdirectie niet te veel schade oplopen.
Als de Viks-ploegleiding en de sponsors het de komende winter met elkaar eens worden, keert Fazio na zijn tentamens zo snel mogelijk terug naar Nederland. De schaatser met de even omvangrijke als opvallende droom, zal vurig hopen zijn onwaarschijnlijke missie te mogen vervolgen.
Bron: Volkskrant (Mark Misérus)
© marathonschaatsen.nl