Geen rol van betekenis voor Casper Helling op Weissensee

Titelkandidaat denkt alleen maar aan opgeven

Hij had zich er vooraf zoveel van voorgesteld. Maar Casper Helling heeft tijdens de Alternatieve Elfstedentocht op de Oostenrijkse Weissensee geen rol van betekenis kunnen spelen. De Wageninger eindigde, verzwakt door een beginnende griep, als 22ste. Marathonschaatser Casper Helling (32) uit Wageningen gold vooraf als een van de favorieten van de zeventiende Alternatieve Elfstedentocht. De twee laatste edities van de alternatieve 'Tocht der Tochten' op de Oostenrijkse Weissensee eindigde hij immers als vierde en derde. En afgelopen jaar won hij in Kuopio zelfs de Finse equivalent over tweehonderd kilometer.

Maar Helling wist zaterdag al na de eerste kilometer dat een goede klassering er voor hem niet inzat. "Toen ik wakker werd, was het eigenlijk al duidelijk", vertelt hij. "Ik was vanaf donderdag wat grieperig. Eenmaal op het ijs bleek het alleen maar verergerd. Ik had gewoon pap in de benen. Dan weet je dat het een hele lange dag wordt."

"De eerste honderd kilometer lag het tempo nog niet zo hoog", herinnert Helling zich. "In die fase kon ik ook nog redelijk alert reageren. Tegen beter weten in hoopte ik dat ik door het vervelende gevoel heen kon rijden. Maar net zo vaak dacht ik aan opgeven, zo slecht voelde ik me dan."

Helling besloot al vroeg in de wedstrijd zijn geld op Peter Baars en Bert Jan van der Veen te zetten, de nummers een en twee van het vorige week op dezelfde Weissensee verreden Nederlands kampioenschap. "Wij werden met zijn drieën als de grote favorieten voor de eindzege gezien", stelt Helling, die op het NK op de negende plaats uitkomt. "Maar ook bij hen ontbrak het aan de juiste vorm. Toen er na zo'n 125 kilometer een kopgroep ontstond, moesten ze passen. Ik had zelf ook de fut niet om aan te klampen. En dat terwijl ik het normaal juist van de laatste honderd kilometer moet hebben."

De rest van de wedstrijd legde het drietal samen af, Baars moest in de laatste tien kilometer zelfs nog lossen. "Achteraf wel grappig dat we gedrieën als favorieten door het ijs zijn gezakt."

Helling was blij met de uitstekende omstandigheden op de Weissensee. Doordat ook het door zwarte bergen omzoomde grote meer was dichtgevroren, konden de rijders grote ronden van 25 kilometer schaatsen. Bovendien begon de wedstrijd op verzoek van een televisiestation pas om half elf, drie uur later dan gebruikelijk.

"Normaal kan een wedstrijd mij niet zwaar genoeg zijn. Hoe selectiever hoe beter. Maar nu ik niet lekker in mijn vel zat, was ik juist blij met de goede condities. Het ijs lag er prima bij en er stond een heerlijk zonnetje. Alleen de verste hoek op het grote meer lag in de schaduw. Dat scheelde zo een paar graden."

Hoewel hij vaak aan uitstappen heeft gedacht, is hij eenmaal terug in Wageningen blij dat hij de tweehonderd kilometer toch heeft volbracht. "Maar dan alleen omdat ik nu ook mijn zesde Weissensee heb uitgereden. Deze 22ste plaats zegt me echt helemaal niets. Marathonschaatsen is alleen leuk als je een rol van betekenis kunt spelen. Als je je met de beste kunt meten. Wanneer het gaat als zaterdag is er weinig aan. Dan duurt zo'n wedstrijd alleen maar heel erg lang."


Bron: De Gelderlander (Jeroen Kuitert)

© marathonschaatsen.nl


www.MARATHONSCHAATSEN.nl