Wat moeten toch die toprijders in de eerste divisie?

Sinds SBS6 zich niet alleen met het uitzenden, maar ook met de wedstrijd- en competitie-opzet van het marathonschaatsen is gaan bemoeien, is een bijkomend verschijnsel dat overblijvende A-rijders (tegenwoordig topdivisie) mogen deelnemen dan wel worden gedumpt bij de B-rijders (tegenwoordig eerste divisie).

Voor de beste B-rijders - in aantal ver in de minderheid - een welkome graadmeter om zich lekker te kunnen profileren, waarbij ze het voor lief nemen dat die A-rijders – die toch al het beste worden gesponsord - er met de premies en dagprijzen vandoor gaan, onderweg niet hoeven te sprinten voor klassementspunten, maar wel het klassement ongewenst beïnvloeden en dus competitievervalsing veroorzaken. Voor de meeste B-rijders echter een steeds groter wordend struikelblok om met plezier en op eigen niveau marathons te kunnen (uit)rijden.

Dieptepunt werd afgelopen zaterdag bereikt toen in Eindhoven slechts in totaal 16 rijders de finish haalden en niet eens alle klassementspunten konden worden verdeeld tussen de rijders uit de eerste divisie. De rest kon vroegtijdig de kleedkamer opzoeken en zal zich eens gaan beraden of ze hiervoor nog wel het land door willen reizen.

Elke sport is er in het algemeen bij gediend dat de opbouw in niveaus zijn weerspiegeling vindt in een evenwichtige structuur in klassen en/of categorieën waarin wordt gesport en onderlinge prestaties eerlijk kunnen worden gemeten en vergeleken. Zo is er van onderaf (C3) een groei in ontwikkeling mogelijk en kan elke rijder optimaal van zijn sport genieten en met zijn prestaties een uitdaging zien te vinden om een treetje hoger op de prestatieladder te klimmen. Mocht dat niet lukken of hij of zij daar de ambities niet voor heeft, dan blijft altijd nog de mogelijkheid open om een treetje lager plezier in de sport te houden, waardoor niemand verloren gaat voor de sport en de sport als geheel en in de breedte wordt versterkt.

De hoogste treden van de prestatieladder (C1 -> B -> A) lijken nu in onderlinge afstand te zijn/worden verstoord door de ontwikkelingen in de laatste jaren en dan met name dit seizoen. Alles lijkt gericht op het hoogste platform - de topdivisie (A) - en ook dat isoleert zichzelf hiermee. Want de weg om daar te komen lijkt niet meer via de normale treden mogelijk te blijven, maar dient overwonnen te worden door een bergbeklimming, waarbij alleen de sterksten boven komen en de rest zich maar weer in het dal moet laten zakken om met schaarse trainingsmiddelen te wachten op betere tijden.

Het is te hopen dat deze balans weer zal worden teruggebracht in het beleid, zodat ook de “voormalige” B-rijders weer middels eigen wedstrijden een waardevolle plaats op de prestatieladder krijgen voor een mogelijke - maar niet gedwongen - overstap naar het hoogste niveau.

© marathonschaatsen.nl


www.MARATHONSCHAATSEN.nl