OPMERKELIJK

Marathon zwaarder dan langebaan

Henk Angenent bevestigde maandag op het ijs van Thialf in Heerenveen nog weer een keer dat een marathonschaatser in goede doen zeker niet bang hoeft te zijn voor langebaanschaatsers. De winnaar van de Elfstedentocht van 1997 verbeterde zijn bijna tien jaar oude persoonlijk record op de vijf kilometer met bijna een halve minuut. Peter de Vries (Oranjewoud) meldde zich op het laatste moment als tegenstander van Angenent en verbeterde met een eindtijd van 7.09,41 eveneens zijn persoonlijk record, dat sinds 1989 op 7.12 stond.

Met 6.48,77 plaatste Henk Angenent zich zo goed als zeker voor het NK afstanden, maar zijn doel is aan het eind van dit seizoen een aanval op het werelduurrecord geworden. Vergeleken met de Elfstedentocht is vijf kilometer schaatsen natuurlijk niets. Na 200 kilometer minder nog zelfs dan het laatste rukje van Aldtsjerk naar de Bonkevaart. Voor marathonschaatsers en specialisten op de langebaan vraagt het overbruggen van deze afstand weldegelijk een totaal verschillende aanpak. Opmerkelijk is het dat steeds meer marathonschaatsers af en toe met succes de overstap maken naar de langebaan en meteen goed mee kunnen doen op de vijf en tien kilometer. Zij hebben vaak ook meer succes dan de langebaanschaatsers die 'als training' soms een marathon willen rijden.

Zelfs de meest doorgewinterde schaatser met toptijden op de vijf en tien kilometer verslikt zich steeds weer in honderd ronden schaatsen in een peloton. Vorige week nog moest langebaanschaatser Carl Verheijen, die als enige langebaanschaatser de confrontatie aandurfde, al halverwege de eerste marathon van het seizoen in Alkmaar het peloton laten gaan. Maar ook eerder probeerden onder meer Falko Zandstra en Gerard van Velde zonder succes aansluiting te vinden bij mannen van de lange adem. De enige die in dit gezelschap nog behoorlijk mee kan komen, is Bart Veldkamp, maar die blijkt wel vaker een buitenbeentje.

Na eerder Gretha Smit en vorige week ook haar zus Jenita Hulzebosch-Smit bij de dames en onder meer vorig seizoen ook al Casper Helling die vanuit de marathon op het NK afstanden de tien kilometer won, lijkt Henk Angenent nu in staat om zich 'vanuit het niets' tussen de specialisten te nestelen. De 6.48,77 die Angenent gisteravond in Thialf liet klokken, misstaat dan ook zeker niet in het rijtje schaatsers die vorig jaar in Groningen na het NK afstanden op het podium stonden. Alleen Gianni Romme (6:41,02), Bob de Jong (6:42,35) en Rintje Ritsma (6:45.27) waren toen sneller dan Angenent, maar mannen als Carl Verheijen (6:49,62) Jochem Uytdehaage (6:51,35) en ook Ids Postma (6:52,10) waren op dat moment zelfs behoorlijker langzamer.

Angenent gniffelt als hij de tijden van mannen van de langebaan hoort. Voor de bijna 35-jarige marathonschaatser uit Woubrugge was de race tegen de klok gisteravond niet meer dan de bevestiging dat marathonschaatsen zwaarder is dan langebaanschaatsen. "Marathonschaatsen is in ieder geval anders zwaar", zei Angenent toen hij na zijn dikke twaalf ronden opmerkelijk fris van het ijs stapte. Hij wilde niet vooruit lopen op het NK op 1 november. "Ik zie wel wat er nu verder van komt. Als ik inderdaad het NK afstanden mag rijden, dan doe ik dat. Dat is op mijn verjaardag. Misschien mag ik dan zelfs de tien kilometer nog rijden ook, kan het nog echt leuk worden."

Angenent had gisteravond alleen in de eerste ronden even moeite om zijn ritme te vinden. Niet gewend aan de wissel en met de marathon van zaterdagavond nog in de benen, begon hij met rondjes van hoog in de 32 seconden. Een slotronde van 31,05 maakte duidelijk dat Angenent nog lang niet leeg was. De vijf kilometer ziet hij vooralsnog als een goede voorbereiding op de aanval op het werelduurrecord, dat met 41 kilometer en 40,54 meter al drie jaar in handen is van de Italiaan Roberto Sighel.

"Ik heb absoluut geen ambities op de langebaan. Het NK is misschien leuk. Maar World Cup's? Dan zal dat zeker in Nederland moeten zijn. Mijn vaderland is me veel te lief om de hele wereld af te reizen om vijf kilometer te schaatsen. Nee, ik blijf mooi mijn ploeg trouw in de marathon", klonk het na afloop. En dat zelfde moest wel voor Peter de Vries gelden. "Al na drie rondjes wist ik dat het niet echt lekker ging. Maar ik was er ook niet op voorbereid. Na de marathon van zaterdagavond zat ik een dag later nog weer drie uren op de fiets. Dan weet je vooraf al dat je een dag later niet een snelle vijf kilometer kunt rijden."

Bram Buruma (Friesch Dagblad),21-10-02


www.MARATHONSCHAATSEN.nl