Valpartij: doorrijden of wachten?
De onverwachte actie van een grote groep rijders tijdens de marathon in Groningen leidde tot veel reacties. In het Friesch Dagblad werd de parallel gertrokken met voetbal. In de wekelijkse 'Voetbalstelling' in deze krant van maandag het volgende:
'Het is bij voetbal de gewoonte om zodra een speler op de grond ligt, de bal over de zijlijn te spelen. Zo is het de gewoonte om bij het marathonschaatsen te wachten op een deelnemer die gevallen is. Zaterdag in Groningen wachtte het peloton niet op klassementsleider Miel Rozendaal, maar gaf juist extra gas. Het werd daarna een zeer boeiende wedstrijd.'
De stelling van de sportredactie van het Friesch Dagblad luidt: 'Bij voetbal hebben de meeste blessures niets om het lijf. Het is daarom ook niet nodig om de bal buiten de lijnen te trappen.'
Reacties hierop kunnen tot donderdag 12.00 uur voorzien van naam en adres worden gezonden aan Postbus 412,8901 BE Leeuwarden, of sport@frieschdagblad.nl of fax 058-2987666.
Bram Buruma, 20-11-01
Red.: ook een reactie naar marathonschaatsen.nl is mogelijk
Reacties:
Gerco van Norel: "Verlate reactie, maar toch. De discussie of je moet wachten in een geval als dat van Groningen lijkt me overbodig. Desondanks toch een reactie: Natuurlijk niet wachten in dit geval. De kopgroep in Groningen was al aan het ontstaan op het moment van de valpartij. En ook al was dit niet het geval geweest, wachten heeft weinig zin op de kunstijsbaan. Zoals Hans v/d Wetering al opmerkt, tijdens een marathon op kunstijs kan je dan wel blijven wachten. Met een natuurijsklassieker (in geval van een kopgroep) is dit uit oogpunt van loyaliteit een ander geval. Leuke kanttekening bij de bewuste valpartij in Groningen is dat de TVM ploeg in plaats van te wachten op Roozendaal om hem terug te rijden zo 'slim' was om naar de kopgroep toe te rijden. Onbegrijpelijk, want op het moment dat Roozendaal op kop van het peloton zat te jagen om terug te komen, reden z'n ploegmaten naar de kopgroep toe. In plaats van hem op te halen, gingen ze vooraan storen, waardoor Heideman kwam te vallen. Om de vergelijking met voetbal terug te halen: dat was donkerrood!" (12-12-01)
Hans de Groot: "Topsport is hard. En ik dacht dat marathonschaatsen inmiddels wel onder de noemer topsport kan worden gerekend. Er kunnen best afspraken worden gemaakt dat er in de eerste vijftig ronden bij valpartijen kan worden gewacht. Maar net als bij het langebaanschaatsen is het op de been blijven ook een kwaliteit. Toegegeven bij het marathonschaatsen kan een ander ook de oorzaak zijn van jouw valpartij. Ik denk dat je het beste de vergelijking kan maken met het wielrennen. Valt een rijder, dan is het aan de ploeg of er wordt gewacht om de rijder terug te brengen in het peloton of dat hij wordt opgeofferd om de overwinningskans niet in gevaar te brengen. Ik denk dat dit het kijkspel ten goede komt" (24-11-01)
Hans van de Wetering: "Er werd al hard gereden en er was al een groep weg voordat Miel kwam te vallen. Ga je op kunstijs wachten op iedereen die valt, zul je gem. 3 à 4 keer per wedstrijd de benen een paar ronden stil moeten houden. Zeker in de finale voor een massasprint gaat er wel eens iemand onderuit, dus eigelijk is wachten onbegonnen werk en absoluut niet vergelijkbaar met voetbal. Ik ben zelf ook wel eens gevallen, maar daar wordt dan ook niet op gewacht (vind ik normaal). Op natuurijs wordt er nog wel eens gewacht als er in een groep iemand komt te vallen, maar dan ligt het tempo lager en is er meestal al een definitieve afscheiding gemaakt" (23-11-01).
Gerrit Kreuger: "Van mij mag het peloton best volle bak gaan rijden als er iemand gevallen is. Dan komt er tenminste een leuke strijd. Als je de beste ben kan je evengoed winnen, of tweede worden. Bij natuurijs vind ik het wel anders liggen, daar heb je ook geen ploegenspel en rij je veel langer met elkaar mee. Dan is het vaak ook handiger om zelf even wat uit te rusten en er later weer tegenaan te gaan" (21-11-01).