Koeno Mulder: liefhebber tussen de profs
Koeno Mulder schaatst marathons in een zwart pak zonder sponsornaam en tuft op eigen kosten met zijn auto van wedstrijd naar wedstrijd. In tegenstelling tot zijn fors betaalde collega's uit het peloton is de 40-jarige Groninger een echte amateur die zijn portemonnee moet trekken om een seizoen lang mee te kunnen doen in het marathoncircus.
,,Ach, vorig jaar had ik een kleine privé-sponsor, maar ik ben niet iemand die daar gemakkelijk achteraan gaat. Natuurlijk kom je mensen tegen die zeggen: Je kunt wel in een pak van mij rijden. Maar vier pakken met dezelfde naam is nog geen sponsorploeg. En zo'n pak kan ik zelf ook kopen. ,Ik wil de kosten van een winter eruit hebben, of ik betaal het zelf'', meldt de schaatser, die een negende plaats koestert als beste klassering uit zijn negenjarige loopbaan bij de A's.
Mulder (40) zou zijn A-licentie zó kunnen inruilen voor een startbewijs bij de veteranen. Maar dat is zijn eer te na: ,,Daar is nog geen handvol deelnemers van mijn niveau. En om dat vast te houden, rijd ik liever bij de A's. Dáár heb ik plezier in.'' Natuurkundeleraar Mulder kan meer genieten van een 30ste plaats op het hoogste niveau dan van een topklassering bij de `oude knarren'. Het ene puntje dat hij vorig seizoen met een klassering als 25ste verdiende, doet hem deugd. En sterkt hem in de overtuiging dat hij nog steeds met de net-niet-besten van het peloton kan meekomen.
,,Natuurlijk kost een volledig seizoen geld. Maar het gaat ook weer niet om dramatische bedragen. Zo'n 2000 gulden aan materiaal en dan natuurlijk de reiskosten. In totaal heb je het over 4000 ŕ 5000 gulden, schat ik.'' Mulder verbaast zich trouwens over het aantal profs. Volgens de docent is er slechts een beperkt aantal rijders dat een riant belegde boterham met het rijden van marathons verdient. En zijn er veel meer die zomaar met werken of studeren stoppen, terwijl ze hun zaakjes maatschappelijk nog niet voor elkaar hebben. En de inkomsten zijn niet zo goed dat ze het na hun marathoncarričre nog een tijd kunnen uitzingen.
Hij is altijd blijven werken, ook toen hij een seizoen onder contract stond bij Thyssen en Van Lingen. ,,Dat was in mijn eerste jaren in het peloton en sindsdien is er enorm veel veranderd. In het begin waren de wedstrijden enorm zwaar en kwamen er 25, 30 man aan de finish. Als je een beetje goed reed, zat je meteen in de prijzen'', herinnert bij zich zijn debuut bij de A's als 31-jarige. ,,Tegenwoordig zijn er enkele afstappers en rijdt de rest gewoon naar de finish. En ik ben niet zo scherp meer dat ik nog sprint om de 20ste plaats. Dan maar 40ste, of 50ste. Als ik maar met plezier heb gereden. Je hebt zelfs als individuele rijder meer kans om te winnen dan als knecht. Zelfs wanneer je sterk zou rijden, dan werkt het pak van die sponsorploeg als een rooie lap op de rest.''
Mulder besteedt per week zo'n 15 uur aan de trainingen. ,,Maar vaak red ik het niet. Als je het slijpen van je schaatsen, het rijden van wedstrijden en het reizen erbij optelt, dan kost het alles bij elkaar aardig wat tijd'', weet Mulder, die ooit in Groningen ging studeren omdat de sportfaciliteiten daar goed waren. ,,Ik heb er rekening mee gehouden bij het samenstellen van mijn lesrooster. Op woensdag vrij, omdat je dan ook nog weleens wedstrijden hebt. En voor de zesdaagse van volgende maand heb ik op de donderdag een collega gecharterd om mee te rijden. En op school heb ik voor een magnetron gezorgd, zodat ik tussen de middag m'n eigen maaltijd kan opwarmen. Goed eten, goed slijpen en genoeg rusten is nameljk minstens zo belangrijk als goed rijden.''
Mulder, die in vroeger jaren ook fanatiek tenniste, turnde, voetbalde en fietste, heeft zich er bij neergelegd dat er voor hem nooit een hoofdrol zal zijn weggelegd. ,,Ik ben realistisch genoeg om m'n plaats te weten. Voor mij is het al leuk een keer bij de eerste 20 te rijden. Dat is ook helemaal niks, maar het gaat me primair om de sport. Ik ben een recreant. Op een hoog niveau. Om voorin te eindigen, moet je ook geluk hebben. Ik heb vorig jaar bij ontsnappingen gezeten met toppers, dan werd een ronde uitlopen je niet gegund. En vervolgens kregen anderen hun rondje gratis. Ach, als je sterk bent, zit je in iedere kopgroep. Dat is me in m'n eerste seizoen als A-rijder wel overkomen. Pakten we een rondje met tien man en probeerde ik meteen weer weg te komen. Nou, tegen de tijd dat we finishten, zat ik stuk. Tiende van de tien. Maar wél genoten.''
AD (Dick van Gangelen), 14-11-01